Stoi samotnie pośród niczego w samym sercu pustyni. Potrzebną do przeżycia wodę, wyciska z ziaren piasku. Tajemnica przetrwania tego drzewa została owiana legendą.

Drzewo Życia, nazywane również Sharajat-al-Hayat, znajduje się w Bahrajnie na pustyni. Oddalone jest około 2 km od Jebel Dukhan – najwyższego wzniesienia w tym kraju będącego 134 m n.p.m. Zaczęło ono kiełkować ponad 400 lat. Przez ten czas rozrosło się na wysokość niecałych 10 metrów i nie zważając na ekstremalne warunki powiększa się nadal.

Okoliczni mieszkańcy upatrują w tym drzewie aktualne położenie biblijnego Ogrodu Eden. Inni natomiast odwołują się do mitologii i twierdzą, że starożytny bóg wody Enki ochrania je. Pomimo tych wierzeń, szczególnie tego drugiego, istnieje pewne racjonalne wytłumaczenie dlaczego Drzewo Życia nadal egzystuje. Niektórzy naukowcy uważają, że jego korzenie sięgają tak głęboko i szeroko, iż pozwala im to na korzystanie z rezerw wodnych położonych parę kilometrów dalej. To tłumaczenie nie przemawia jednak do osób, które wolą wierzyć w legendy.

Wielu turystów z całego świata zjeżdża się w to miejsce, aby móc podziwiać to dzieło natury. Nie odstrasza ich nawet bardzo odległe położenie, czy też brak jakiejkolwiek innej atrakcji w pobliżu.